Największym zagrożeniem dla poszkodowanego jest biernośćświadków zdarzenia. Nie możemy obawiać się, że nasze działania zaszkodzą rannemu. Jeśli nie znamy zasad i podstaw pierwszej pomocy, działajmy intuicyjnie i kierujmy się zdrowym rozsądkiem. Wiekszość czynności w pierwszej pomocy jest prosta.Bazują one na schemacie podstawowych czynności podtrzymujących życie (BLS Basic Life Support) i mają na celu zapewnienie poszkodowanemu bezpieczeństwa aż do przyjazdu fachowej pomocy medycznej.

Szkoła Jazdy Jeep: zanim dotrze karetka Foto: Auto Świat
Szkoła Jazdy Jeep: zanim dotrze karetka

To także ważne z etycznego punktu widzenia. Życie i zdrowie są dobrem nadrzędnym, w związku z tym warto zadbać o swoją edukację i przygotowanie w razie nagłych sytuacji. Dewiza ta dotyczy szczególnie osób, które uprawiająsporty outdoorowe lub motorowe. Umiejętności ratownicze przydać się mogą, jeśli prowadzimy intensywny tryb życia, sporo podróżujemy lub jeździmy w terenie.

Oprócz wiedzy istotnym elementem jest odpowiedni ekwipunek. Nie wszystkie standardowe apteczki dostępne w sprzedaży spełniają podstawowe normy.Dlatego warto samemu zadbać o skompletowanie i odpowiednie jej wyposażenie. Istotne jest, by znalazły się w niej nitrylowe rękawiczki, odpowiednia ilość środków opatrunkowych (bandaży dzianych i elastycznych, gazy opatrunkowej), chusta trójkątna, koc ratunkowy NRC, maseczka do resuscytacji, tempo zakończone nożyczki i kolorowe plasterki. Dołożyć można też przyrząd do usuwania kleszczy oraz żądła owada, rękawice robocze, race świetlne, latarkę, scyzoryk, a także indywidualnie potrzebne farmaceutyki.

Szkoła Jazdy Jeep: zanim dotrze karetka Foto: Auto Świat
Szkoła Jazdy Jeep: zanim dotrze karetka

Kolejną istotną sprawą jest ocena stanu poszkodowanego według międzynarodowego schematu ABCD’S: Airway, Breathing, Circulation, Deadly Bleeding/Defibrillation, Shock managment/Spinalcare. A oznacza zapewnienie drożności dróg oddechowych (odchylenie głowy do tyłu powoduje uniesienie nasady języka zatykającego gardło), B – ocena oddechu (w ciagu 10 s powinny być wyczuwalne 2-3 oddechy), C – wspomaganie krążenia (gdy brak przytomności i oddechu, rozpocznij RKO – resuscytację krążeniowo-oddechową), D – tamowanie zagrażających życiu krwotoków/defibrylacja (która powinna towarzyszyć resuscytacji), zaś S – postępowanie przeciwwstrząsowe w związku z upływemdużej ilości krwi/unieruchomienie kręgosłupa poprzez zminimalizowanie ruchów poszkodowanego, mogących pogłębić potencjalny uraz. Schemat wykorzystujący alfabet określa kolejność postępowania i kategoryzuje zagrożenia.

Na pierwszym miejscu zawsze jest podtrzymanie oddechu i krążenia. Istotnym elementem pomocy poszkodowanemu jest zapewnienie mu komfortu psychicznego. Składa się na to ułożenie go w wygodnej pozycji, ogrzanie i zwykła rozmowa. Czas spędzony z przytomnym rannym, możemy wykorzystać na uzyskanie jak najwiekszej ilości ważnych informacji o zdarzeniu i historii zdrowia. Warto w tym celu użyć schematu wywiadu SAMPLE (symptomy, alergie, medykamenty, przebyte choroby, lunch, ewentualnie co się stało). Poprzez rozmowę uzyskamy cenne informacje, które możemy przekazać służbom medycznym, a sobie zapewnimy spokój i kontrolę nad sytuacją.

Umiejętności udzielania pierwszej pomocy mogą się przydaćw sytuacjach nieprzewidzianych, dlatego warto poznać podstawy działań ratowniczych (najlepiej uczestnicząc w specjalnym szkoleniu) i wyposażyć się w stosowny ekwipunek. Zimna krew i trzeźwy umysł mogą uratować czyjeś życie. Szczeglne podziękowania za pomoc w przygotowaniu materiału kierujemy do Konrada Bodo, Marty Duchały, Bartosza Jaśkiewicza i fundacji WOŚP.